Minggu, 13 September 2009

KUN JE NOG ZINGEN? ZING DAN MEE!...

Entah benar entah sugesti, ternyata lagu adalah obat!.

Setelah magrib tadi, badan ibu panas lagi kayak minggu siang. Sambil ganti2 kompres, aku jagain ibu sambil ngrengeng2. Untuk yang nggak tau, ngrengeng2 itu artinya bersenandung pelan. Karena tau kesukaan lagu ibu adalah ” Zie de lelieen” dan lagu2 jaman londo, maka aku mulai nyanyiin yang biasa dinyanyiin swargi bapak dan ibu :

Drie kleine kleutertjes die zatten op een hek.

Boven op een hek.

Drie kleine kleutertjes die zatten op een hek.

Op die mooie morgen in September.

Trus lagu2 lain, dan ibu ikut nyanyi!

Jadilah kami nyanyi bareng

Dan 1 – 1 1/2 jam kemudian, panas ibu menurun!

Tenan iki!

And here is one of my favorite!.

In ’t groene dal, in ’t stille dal

Waar kleine bloempjes groeien,

Daar ruist een blanke waterval.

En drupples spatten overal,

Om ieder bloempje te besproeien,

Ook ’t kleinste

Om ieder bloempje te besproeien,

Ook ’t kleinste!!

And this is the most! J :

Deep inside the forest is a door into another land

Here our lives and home

We are staying here forever in a beauty of this place

All alone, we keep on hoping…

Maybe…..

There’s a world that we don’t have to run

Maybe……..

There’s a time we call our own

Living in harmony

And majesty

Take me home…

Take me home…

KUN JE NOG ZINGEN? ZING DAN MEE!...

MASIH BISA NYANYI? AYO NYANYI BARENG!

Tags: | Edit Tags

Monday June 19, 2006 - 08:19pm (PDT)

Tidak ada komentar:

Posting Komentar