Entah benar entah sugesti, ternyata lagu adalah obat!.
Setelah magrib tadi, badan ibu panas lagi kayak minggu siang. Sambil ganti2 kompres, aku jagain ibu sambil ngrengeng2. Untuk yang nggak tau, ngrengeng2 itu artinya bersenandung pelan. Karena tau kesukaan lagu ibu adalah ” Zie de lelieen” dan lagu2 jaman londo, maka aku mulai nyanyiin yang biasa dinyanyiin swargi bapak dan ibu :
Drie kleine kleutertjes die zatten op een hek.
Boven op een hek.
Drie kleine kleutertjes die zatten op een hek.
Op die mooie morgen in September.
Trus lagu2 lain, dan ibu ikut nyanyi!
Jadilah kami nyanyi bareng
Dan 1 – 1 1/2 jam kemudian, panas ibu menurun!
Tenan iki!
And here is one of my favorite!.
In ’t groene dal, in ’t stille dal
Waar kleine bloempjes groeien,
Daar ruist een blanke waterval.
En drupples spatten overal,
Om ieder bloempje te besproeien,
Ook ’t kleinste
Om ieder bloempje te besproeien,
Ook ’t kleinste!!
And this is the most! J :
Deep inside the forest is a door into another land
Here our lives and home
We are staying here forever in a beauty of this place
All alone, we keep on hoping…
Maybe…..
There’s a world that we don’t have to run
Maybe……..
There’s a time we call our own
Living in harmony
And majesty
Take me home…
Take me home…
KUN JE NOG ZINGEN? ZING DAN MEE!...
MASIH BISA NYANYI? AYO NYANYI BARENG!
Tags: | Edit Tags
Tidak ada komentar:
Posting Komentar